Εμμανουήλ Σ. Λυκούδης

Για πολλά χρόνια το παρακάτω πορτραίτο είχε λανθασμένα καταχωρισθεί  ως Μιχαήλ Μητσάκης (1868-1916) στη βάση του Φωτογραφικού Αρχείου, αλλά και σε δημοσιεύσεις. Η τελευταία γνωστή δημοσίευση της φωτογραφίας αυτής έγινε το 2004 στο λεύκωμα του Μουσείου Μπενάκη, Αθήνα φωτογραφικές Μαρτυρίες 1839-1900, σελ. 275. Επίσης ως Μητσάκης είχε περάσει και στην βάση της νεοελληνικής προσωπογραφίας του ΕΚΤ.

Ένας ερευνητής πρόσφατα μας επισήμανε ότι δεν ήταν ο Μιχαήλ Μητσάκης, χωρίς όμως να είναι σε θέση να αναγνωρίσει τον εικονιζόμενο. Τελικά ταυτίσαμε το πορτραίτο: είναι ο Εμμανουήλ Λυκούδης σε νεαρή ηλικία.

 Εμμανουήλ Σ. Λυκούδης, (1849-1925), αρχές δεκαετίας 1870. (ΦΑ 1Ε13.130)
Δεν γνωρίζουμε τον φωτογράφο που έκανε το πορτραίτο του Λυκούδη. Η φωτογραφία που έχουμε στη συλλογή του ΦΑ δεν είναι η πρωτότυπη, αλλά αντίγραφο φτιαγμένο από τον Carl Boehringer ο οποίος όμως δεν μπορεί να είναι και ο αρχικός φωτογράφος, μια και ξεκίνησε τη δράση του πολύ αργότερα, τη δεκαετία του 1890. 

Στο Εθνικόν Ημερολόγιον του Κωνσταντίνου Φ. Σκόκου του έτους 1891 (σελ.57)  δημοσιεύεται πορτραίτο του Λυκούδη σε μεγαλύτερη ηλικία.



Ακολουθεί σύντομο βιογραφικό του Εμμανουήλ Λυκούδη από το ευρετήριο του αρχείου της οικογένειας Λυκούδη που φυλάσσεται στο ΕΛΙΑ. Συντάκτρια του ευρετηρίου: Χριστίνα Βάρδα.



Εμμανουήλ Λυκούδης (1849-1925)
Ο Εμμανουήλ Λυκούδης, αδελφός του Πέτρου, γεννήθηκε και αυτός στο Ναύπλιο το 1849. Πήγε σχολείο στην Χαλκίδα και στον Πειραιά και σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, από όπου αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1872. Το 1875 εισήλθε στο δικαστικό σώμα υπηρετώντας στην Ερμούπολη, στην Άμφισσα και, από το 1888, στο Εφετείο Αθηνών. Διετέλεσε νομικός σύμβουλος του κράτους (1896-1905) και της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος μέχρι το θανατό του. Το διάστημα 1905-1917 δικηγορούσε διατηρώντας δικηγορικό γραφείο με τον Τηλέμαχο Κοντό.
Παρακολουθούσε από κοντά την κοινωνική και πολιτική επικαιρότητα αρθρογραφώντας συχνά σε εφημερίδες και περιοδικά και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με θέματα εκλογικά, συμβάλλοντας το 1890, ύστερα από πρόταση του Χ.Τρικούπη, στην εκπόνηση του σερβικού εκλογικού συστήματος με βάση την ελληνική εκλογική νομοθεσία.
Εκτός από νομομαθής ο Λυκούδης ήταν και λογοτέχνης-πεζογράφος. Η λογοτεχνική του παραγωγή, πλούσια σε διηγήματα, αναμνήσεις, ταξιδιωτικές εντυπώσεις κ.ά. συγκεντρώθηκε συστηματικά και εκδόθηκε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.[1] Το 1923 του απενεμήθη το Εθνικόν Αριστείον των Γραμμάτων για το  λογοτεχνικό του έργο.
Παντρεύτηκε την Δήμητρα Γ.Μπλατσή (1862-1922) με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά: τον Στυλιανό και την Μαρία (σύζυγο Αθ.Μιαούλη).
Ο Εμμανουήλ Λυκούδης πέθανε στην Αθήνα στις 13 Οκτωβρίου 1925.
 
Βασιλική Αθ. Χατζηγεωργίου 
 
Φωτογραφικό Αρχείο ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ


[1] Για το λογοτεχνικό έργο του Εμμανουήλ Λυκούδη βλέπε μεταξύ άλλων την παρουσίαση-ανθολόγηση της Στέσης Αθήνη στην Παλαιότερη πεζογραφία μας, τόμος Ζ΄, εκδόσεις Σοκόλη, Αθήνα, 1997.
 

Σχόλια